ทางมืดๆ

ข้อมูลเบื้องต้น

คืนนั้นเป็นคืนที่มืดมิด ผมกำลังทะเลาะกับแม่อยู่ในบ้านแต่ดูเหมือนแม่ของผมจะโกรธมากเธอจึงปาข้าวของใส่ผม ผมจึงตัดสิ้นใจขับรถออกจากบ้านเพื่อหาที่พักและรอให้แม่อารมดีขึ้นก่อนผมกับเพื่อนอีกคนนึงซึ่งสนิทมากๆ มันบอกว่ามันก็มีปัญหากับแฟนจึงขอออกมากับผมด้วย ผมก็ไม่เหงาเพราะเราก็คุยกันตามประสาเพื่อน "เฮ้อ.....กูทะเลาะกับแม่มาอะมึงคิดว่าแม่จะยกโทษให้กูปะ" ผมกร่าวพร้อมกับถอนหายใจ "เห้ยไม่เป็นไรหรอกมึง...ไว้พรุ่งนี้เช้าๆไปขอโทษแม่นะ เดี๋ยวกูตามไปเป็นเพื่อน" เพื่อนของผมกร่าวขึ้น จากนั้นเราก็คุยกันเรื่อยๆจนเราหลง ด้วยความที่ซอยมันมืดผมกับเพื่อนจึงพกไฟฉายมาด้วยผมกับเพื่อนก็เดินๆคลำๆหาคนไปเรื่อยๆเพราะคิดว่าจะถามทาง จนผมเจอผู้หญิงคนหนึ่ง "เดี๋ยวกูไปถามผู้หญิงคนนั้นก่อนนะ" ผมบอกเพื่อน ยังไม่ทันใฟ้เพื่อนอ้าปากพูดผมก็เดินไปหาเธอเสียแล้ว ผมจับไหล่เธอพร้อมกับถามว่า"คุณพอจะรู้ทางไปที่......ไหมครับ?" ผมกร่าวขึ้น "...." ผู้หญิงคนนั้นเงียบใส่ผม

พร้อมกับเดินออกไป ผมเดินตรงไปหาเพื่อน แล้วสิ่งที่ทำให้ผมตกใจสุดขีดก็คือ...."มึงไปคุยกับใครอะ?กูไม่เห็นมีใครเลย"เพื่อนผมกร่าวขึ้น ตอนแรกผมคิดว่ามันหยอกผมเล่นๆ ผมจริงตอบไปว่า"หยอกแรงนะมึงอะ" ผมกร่าวขึ้น "เห้ย!!! แต่กูไม่เห็นจริงๆนะเว้ย!" เพื่อนผมพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ ผมจึงรู้ว่ามันไม่ได้อำผมแล้ว ผมกับเพื่อนจึงรีบเผ่นขึ้นรถทันที เราตัดสิ้นใจว่าจะนอนบนรถ แล้วคืนนั้นก็ผ่านไป...ในตอนเช้าผมกลับมาหาแม่ ครั้งแรกที่แม่เห็นแม่พูดว่า "อ่าวกลับมาแล้วหรอ แม่ขอโทษนะเรื่องเมื่อคืนน่ะว่าแต่...พาใครมาด้วยอะ? แฟนหรอ??" แม่ผมพูดด้วยน้ำเสียงสงสัย ผมจึงตอบแม่กลับไปว่า"ผมมาคนเดียวนะแม่" ผมกร่าวขึ้น แม่ผมทำสีหน้าตกใจ และผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่ฟัง วันต่อมาแม่ผมพาผมไปทำบุณกรวดน้ำ จากนั้นผมก็เห็นสิ่งแปลกๆอยู่เรื่อยมา จนผมชินแล้วแต่ผมเล่าไปก็รู้สึกขนลุกไป55

             จบ